Friday, November 10, 2006

GREETINGS FROM ATHENS, IV



Η γνωστή διαστάυρωση του Χίλτον (με την παγκοσμίως άγνωστη ονομασία "πλατεία της Μεγάλης του Γένους Σχολή") φιγουράρει στην ωραία αυτή καρτ ποστάλ των αρχών της δεκαετίας του '70. Εχει κάτι κοσμοπολίτικο και μητροπολιτικό, κυρίως λόγω του ξενοδοχείου που κατασυκοφαντήθηκε όταν χτίστηκε. Αν και δεν έχουν περάσει πάρα πολά χρόνια από τότε, υπάρχουν σημαντικές αλλαγές σε σχέση με αυτό που βλέπουμε στην κάρτα:
α. Εχει κατεδαφιστεί η περίφημη "πράσινη" πολυκατοικία των αξιωματικών, εκεί που αργότερα, με τα χρόνια, αναπτύχθηκε ένα φοβερό αστικό έλος με στάσιμα νερά, ευκαλύπτους και θάμνους. Δεν φαινόταν από το δρόμο, έπρεπε να κρυφοκοιτάξεις ανάμεσα στις γιγαντοαφισες. Πριν τέσσερα χρόνια το έλος εξαφανίστηκε όταν έφτιαξαν το υπόγειο πάρκινγκ Polis Park.
β. Εχουν κατεδαφιστεί τα κτίρια της Ριζαρείου.
γ. Δεν έχει ανεγερθεί το Πολεμικό Μουσείο.
δ. Εχουν ξηλωθεί τα διαφημιστικά από το πάρκο Ριζάρη που "έβλεπαν" στη διασταύρωση. Οσοι έχουν γερή μνήμη θα θυμούνται τα χαρακτηριστικά σκυλάκια του Βlack & White. Οταν μου το είπαν, το θυμήθηκα κι εγώ.

Monday, November 06, 2006

ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ: ΔΕΚΑ ΘΕΜΑΤΑ




Το Αθηνόραμα έκλεισε 30 χρόνια την περασμένη εβδομάδα και με την ευκαιρία διαλέγω δέκα θέματα από το επετειακό τεύχος που κυκλοφόρησε την Πέμπτη. Εχουμε και λέμε:

1. ΠΙΤΣΑ ΣΕ ΥΨΟΜΕΤΡΟ. Είμαστε στα 100 μέτρα ύψος. Ο λόγος που ανεβήκαμε εδώ είναι ότι θέλουμε να δοκιμάσουμε πίτσα. Η Αθήνα βρίσκεται κυριολεκτικά στα πόδια μας, ολόφωτη, μαγευτική. Ο κ.Λιαργκόβας, ο ιδιοκτήτης του Fantastic Pizzeria μας λέει: "Σε ύψος μόνο ο Λυκαβηττός μας περνάει λίγο αλλά εκεί δεν υπάρχει πιτσερία με πισίνα". Οχι, δεν πρόκειται για λάθος. Στον 24ο όροφο του πύργου "Απόλλων" υπάρχει μία πισίνα εξοπλισμένη με καμπίνες και ντους, όπου τις ζεστές αθηναϊκές μέρες μπορείτε να πάρετε το μπάνιο σας και να κάνετε και ηλιοθεραπεία". (11.12.1976)
2. Η ΦΑΡΜΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ. Μία πραγματική φάρμα στο Χαρβάτι σας περιμένει κάθε βράδυ και Κυριακή μεσημέρι. Γουρουνάκι, πάπιες, φραγκόκοτες, φασιανοί, κατσίκια, πρόβατα, παγώνια, κουνέλια και λαγοί περιμένουν ή να τα δείτε ή να τα φάτε. Δροσερή βεράντα στον κήπο, παιδική χαρά, πίστα για χορό κάτω από τα δέντρα. (διαφημιστική καταχώρηση από τεύχος του 1977).
3. ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟΨΕ ΜΙΑΝ ΑΡΧΗ. Ο πρώτος μεγάλος δίσκος της Αννας Βίσση με γενικό τίτλο το τραγούδι της, που πήρε το πρώτο βραβείο στο φετινό Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η Αννα Βίσση γεννήθηκε στην Κύπρο, ήρθε στην Αθήνα το 1973, εμφανίσθηκε στον δισκογραφικό χώρο συμμετέχοντας στα "Λιανοτράγουδα" του Θεοδωράκη. Από τότε η πορεία της στο τραγούδι, σημειώνει όλο και περισσότερη πρόοδο. Τα τραγούδια του δίσκου θα τα βρείτε επίσης σε κασέτες και 8 ΤRACK. (κάπου μέσα στο 1977)
4. ATHENEUM DISCOTHEQUE. Eμείς ζητάμε τον Αθηναίο σούπερ Τραβόλτα για να τον στείλουμε στο Αμστερνταμ. Διαγωνισμοί χορού κάθε Τετάρτη μάμπο και τελικός στις 7-3-79 ROCK AND ROLL. Κριτική επιτροπή: Κέλυ Σακάκου, Τρύφων Καρατζάς, Σασά Ντάριο, Μ.Κορίνθιος. Παρουσίασης: Μιχ. Ρόύσσος. (3.1978)
5. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΖΑΖ ΚΛΑΜΠ. Λέγεται "ΧΑΦ ΝΟΤ" και στεγάζεται στο 56 της οδού Μιχαλακοπούλου. Δεν είναι ούτε εστιατόριο, ούτε καμιά ντισκοτέκ, αλλά ένας σύγχρονος ναός των πιστών της τζαζ. Δημιουργός του ο κ.Σαχπασίδης, γνωστός στο χώρο, αφού -όπως μας λέει- δεν θυμάται ν' άκουσε τίποτα άλλο εκτός από δίσκους του Τσάρλι Πάρκερ, του Λούις Αρμστρονγκ και άλλων μεγάλων. Η προσπάθειά του να προσφέρει "αυτό το κάτι άλλο" στην αθηναϊκή "ελίτ" συνοψίζεται στις μετακλήσεις ξένων μουσικών και στην προσπάθεια δημιουργίας ενός "μέμπερ τζαζ κλαμπ". (24.11.1979)
6.ΒΑΛΕ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ. Μία νέα αμερικάνικη σειρά με τίτλο "Η δυναστεία" αρχίζει την Τετάρτη 12 Αυγούστου από την ΥΕΝΕΔ. Είναι η ιστορία μίας πάμπλουτης οικογένειας του Ντένβερ, των Κάρρινγκτον, που κύρια ασχολία της είναι το Πετρέλαιο. Οι οικογενειακές διαφορές, οι ίντριγκες, το κυνήγι του χρήματος και της επιτυχίας, οι έρωτες και τα μίση, η πάλη για επιβίωση αποτελούν τον περίγυρο της ιστορίας. (8.8.1981)
7. ΣΕΞ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ. Τι θα γίνει με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τη γυναίκα; Πόσος χρόνος ακόμα θα χρειαστεί για να πάψουν να παρουσιάζουν τη γυναίκα σαν σεξουαλικό αντικείμενο; Αφορμή για το σχόλιο μας αυτό υπήρξε η διαμαρτυρία της Ενωσης Γυναικών Ελλάδας, που εστάλη στον κ.Αβέρωφ, στον υφυπουργό Προεδρίας, στον Γενικό Διευθυντή της ΕΡΤ και στον Τύπο, για το σχόλιο του Τέρενς Κουίκ στο δελτίο ειδήσεων της Κυριακής της 20/6/81 στις 9 το βράδυ. Συγκεκριμένα, μετά το ρεπορτάζ για τον καύσωνα, στην οθόνη παρουσιάστηκε εικόνα από πλαζ με γυμνές και ημίγυμνες γυναίκες, ενώ ο παρουσιαστής των ειδήσεων αμέσως μετά έκανε το "χαριτωμένο" σχόλιο του λέγοντας: "Τι τα θέλετε, με τον καύσωνα είχαμε και τα τυχερά μας...". (18/7/1981)
8. DISCOTHEQUE JACKY O. Εδώ γυρίστηκαν οι ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη "Τα τσακάλια", "Βασικά καλησπέρα σας", "Η στροφή". Χορός κάθε βράδυ με τα hits της εποχής. Ειδικές τιμές για χορούς - σχολεία. Μιχαλακοπούλου 23, Οπισθεν Χίλτον.(διαφημιστική καταχώρηση του 1982).
9. Ο ΑΛ ΜΠΑΝΟ ΚΑΙ Η ΡΟΜΙΝΑ ΠΑΟΥΕΡ ΣΤΟ "STATION ONE". Μόνο με τη λέξη "χαμός" μπορεί να χαρακτηριστεί η κυριακάτικη απογευματινή συγκέντρωση που έγινε στη ντισκοτέκ "Station One". Ηταν μία συγκέντρωση αφιερωμένη ειδικά στους Ιταλούς τραγουδιστές Αλ Μπάνο και Ρομίνα Πάουερ, που πέρασαν για μερικές μέρες από τη χώρα μας με σκοπό να μαγνητοσκοπήσουν ένα πανηγυρικό σόου για την τηλεόρασή μας. Εκτός από την γλυκιά Ρομίνα που δεν σταμάτησε να τραγουδάει τα "παπάκια" για χάρη των παραβρισκομένων και τον γοητευτικό Αλ που χαμογελούσε συνέχεια, στη συγκέντρωση έδωσαν το "παρών" τους και αρκετοί Ελληνες καλλιτέχνες. Οπως πήρε το μάτι μας, ανάμεσα στο νεαρόκοσμο κυκλοφορούσε ο τραγουδιστής του σουξέ "Σ'΄αγαπάω μ' ακούς" Γιώργος Σαλαμπάσης και πάρα πολλοί νεαροί ηθοποιοί που εμφανίζονται στις τελευταίες ελληνικές ταινίες -τύπου "Γρανίτα από μελάνι"- κι ομολογουμένως δεν έχουν λίγους θαυμαστές... (16.12.1983).
10. 2ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΟΔΗΣΟ '84. Σάββατο 13/10: Συζήτηση: "Εγκληματικότητα και αστικός τρόπος ζωής". Οργάνωση: Κέντρο Σοσιαλιστικών Μελετών (6.30 μ.μ.). Σάτιρα: "Νικολάκης ο Μικρομεσαίος". Σκετς με το Λάκη Λαζόπουλο(8.30 μ.μ.). Μουσική βραδιά: Κλασική μουσική από σπουδαστές ωδείων και νέους μουσικούς (9.00 μ.μ.).

Thursday, November 02, 2006

ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ;



Μικρός νόμιζα ότι η Αθήνα είναι μία κανονική πόλη. Δηλαδή ότι όλες οι πόλεις ήταν σαν την Αθήνα, απλά με μικροδιαφορές: φανταζόμουν το Λονδίνο με Μπιγκ Μπεν αντί για Ακρόπολη, το Παρίσι με τον Πύργο του Αιφελ αντί για Λυκαβηττό κ.ο.κ. Ως μαθητής δεν είχα κάνει πολλά ταξίδια στο εξωτερικό. Είχα δει το Μπάρι και το Μπρίντεζι που δεν είναι αυτό που λέμε «πόλεις του κόσμου», τη Νάπολι από την οποία δεν θυμάμαι τίποτα (μόνο κάτι απαίσιες πίτσες όλο ντομάτα), τη Σόφια επί Ζίφκοφ (ο Αγγελόπουλος ήταν το «Grease» μπροστά της) και την Κωνσταντινούπολη (λασπουριά, τρομακτικοί ιμάμηδες και αμανέδες, πολύ μετά την ερωτεύτηκα).
Ετσι μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι η Αθήνα είναι μία χαρά πόλη. Επρεπε να πέσει το Τοίχος του Βερολίνου, να πάω Εράσμους και να μου ανοίξουν (λίγο) τα μάτια. Υστερα από σκληρή μάχη με τον εαυτό μου, παραδέχθηκα σιωπηλά ότι η πόλη μου, η πόλη που αγαπούσα ήταν μάλλον άσχημη. Παρ' όλα αυτά, μ' έσωζε η πεποίθηση ότι είναι μοναδική ατον κόσμο. Τελικά, ούτε αυτό ισχύει. Αν και δεν έχω πάει ποτέ στη Μέση Ανατολή ή σε κάποια πόλη της Βόρειας Αφρικής, βλέποντας φωτογραφίες του Τελ Αβιβ, της Αλεξάνδρειας, του Καίρου ή της Βυρηττού, νομίζω ότι τα πρώτα ξαδέλφια της Αθήνας μας δεν εκεί που θα θέλαμε (Ιταλία, Γαλλία, κλπ) αλλά στην Εγγύς Ανατολή ή στην Αφρική. Ολα αυτά τα σκέφτηκα, παρατηρώντας τη φωτογραφία της Δαμασκού που βλέπετε πάνω. Είναι τόσο πολύ Αθήνα!