GREETINGS FROM ATHENS, III
Σήμερα που κάνει ψοφόκρυο, τιμάμε τους πιονέρους του αθηναϊκού beach culture, κι αυτό καρπός της «χρυσής» δεκαετίας του '60 (μήπως μεταβάλλομαι ασυνείδητα σε Νίκο Μαστοράκη και δεν το ξέρω;). Στην καρτ ποστάλ της φωτογραφίας, Αθηναίοι απολαμβάνουν τις καινούργιες (για την εποχή) τουριστικές εγκαταστάσεις της πλαζ της Βούλας. Στο βάθος διακρίνονται τα κτίρια του ΠΙΚΠΑ, που υπάρχουν και σήμερα, με τη διαφορά ότι η βλάστηση έχει φουντώσει και δεν φαίνονται τόσο. Αν και η συγκεκριμένη πλαζ δεν παρουσιάζει αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, έχει σημασία να θυμηθούμε ότι πολλές από τις τουριστικές εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 έγιναν από επώνυμους αρχιτέκτονες, μεγάλα ονόματα της εποχής (αναφέρουμε ενδεικτικά τους Περικλή Σακελλάριο, Εμμανουήλ Βουρέκα, Προκόπιο Βασιλειάδη και τα έργα τους σε Αστέρια-Γλυφάδα και Ωκεανίδα-Βουλιαγμένη). Οι νέες παραλίες, φόντο σε δεκάδες ελληνικές ταινίες της Φίνος Φιλμ, πρωταγωνίστησαν στην εικονογραφία του ελληνικού εκσυγχρονισμού. Η ελληνική κοινωνία άφηνε πίσω τα τραύματα και τις κακουχίες των πολέμων προσβλέποντας αποφασιστικά στο καταναλωτικό μοντέλο των δυτικών χωρών. Την ίδια εποχή οι Ελληνες αρχίζουν και κάνουν μαζικά διακοπές το καλοκάιρι, ανοίγουν τα πρώτα πολυκαταστήματα, κυκλοφορούν οι έγχρωμες «Εικόνες» της Ελένης Βλάχου (το πρώτο πραγματικά lifestyle περιοδικό στην ιστορία του ελληνικού τύπου), ανθεί η κινηματογραφική βιομηχανία και η κουλτούρα των ειδώλων (Αλίκη, Καρέζη, κλπ.). Με λίγα λόγια, αναπτύσσεται συστηματικά η ιδεολογία της κατανάλωσης και της ευμάρειας. Είμαστε παιδιά αυτής της εποχής.
7 Comments:
φανταστικές κάρτες! στην προηγούμενη μου έκαναν φοβερή εντύπωση... τα αυτοκίνητα!
Ζεσταθήκαμε λίγο!
Thanx!
Τι μήνυμα γράφει από πίσω;
urbane, έχω μια ιδέα, όχι τόσο ωραία όσο οι κάρτες στο blog, αλλά μπορεί να σου αρέσει. συνέχισε να βάζεις κάρτες, και θα σου πω ΟΤΑΝ σε δω...
τε-λει-ο!
gelial, είναι τόσο τέλεια τα αυτοκίνητα στην κάρτα της Ομόνοιας που νομίζεις ότι είναι από διαφήμιση (λες;)
αγαπημένη ιφιμέδεια, επειδή δεν είναι δικές μου οι καρτ ποστάλ, έγραψα μόνο το κειμενάκι της πρώτης κάρτας (έχεις δίκιο, είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της όλης ιστορίας)
mhulot, με τρώει η περιέργεια!
enteka :)
Όχι, όχι δεν είναι το πιό ενδιαφέρον κομμάτι. Αλοίμονο και οι ίδιες οι κάρτες λένε πολύ όμορφα την ιστορία τους. Ας πούμε ότι το μήνυμα πίσω είναι η ανθρώπινη πτυχή.
Ειδικά αυτό το ζεστί κιτρινοπορτοκαλί φως που κυριαρχεί αυτές τις φωτό, είναι η πεμπτουσία των '70.
Post a Comment
<< Home