GOD BLESS AMERICA
Mόλις γύρισα από ένα ταξίδι στις ΗΠΑ (Νεα Υόρκη). Είμαι ακόμα στη φάση «αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι» αλλά δεν κρατιέμαι. Στην Αμερική (Δυτική Ακτή) πήγα για πρώτη φορά το 2002. Ακολούθησαν τέσσερις ακόμα επισκέψεις, όλες ανατολικά, με επίκεντρο τη Νέα Υόρκη. Από το πρώτο ταξίδι είχα πάθει την πλάκα μου και σήμερα, με την ευκαιρία του blog, έχω την ευκαιρία να συνοψίσω και να επιβεβαιώσω μερικές γενικού (και ειδικού) ενδιαφέροντος διαπιστώσεις. Εχουμε και λέμε. λοιπόν:
1. Οι άνθρωποι μιλάνε. Δηλαδή: λένε «καλημέρα» στο ασανσέρ (οι περισσότεροι), σε ρωτάνε «τι κάνετε σήμερα», «πως είναι η μέρα σας» στο πρωϊνό ή στα «Σταρμπακς» όταν παραγγέλνεις. Ναι, ξέρω, είναι υποκριτές, οι σερβιτόροι το κάνουν επίτηδες για να τους αφήσεις ικανοποιητικό τιπ, κλασικές ελληνικές μπούρδες. Αυτό που εγώ είδα είναι ότι στην καθημερινότητά τους είναι πιο ανθρώπινοι και φιλικοί από τους μουτρωμένους, κακόκεφους, αγενέστατους, «γαμώ το κέρατο σου» συμπατριώτες μας.
2. Οι άνθρωποι χαμογελάνε. Από ευγένεια, οκ, ίσως, δεν έχω ιδέα. Σου φτιάχνουν τη μέρα σου, πάντως. Οταν σου μιλάνε, έχεις την εντύπωση ότι είναι εντελώς αφοσιωμένοι σε σένα. Και κάνουν πολύ εύκολα αστεία, από το πουθενά. Ο ελληνικός κυνισμός έχει δώσει κι εδώ την εξήγησή του: οι Αμερικάνοι είναι αφελείς. Γι' αυτό η αφελής Αμερική είναι τόσο πίσω και η έξυπνη Ελλάδα τόσο μπροστά.
3. Οι άνθρωποι νοιάζονται. Δύο φορές χρειάστηκα βοήθεια στο μετρό και ξεσκίστηκαν να με βοηθήσουν. Στην Αθήνα έχω τύχει στην εξής σκηνή: ζευγάρι ξένων να ρωτάει κλασικά μουτρωμένο Ελληνα μία πληροφορία κι αυτός να τους κοιτάει λες και του σκότωσαν τη μάνα.
4. Οι άνθρωποι πιάνουν κουβέντα στο πι και φι. Αυτό είναι το πιο τέλειο απ' όλα. Μαζί με το (5). Ημουν σ' ένα μαγαζί μόνος μου, ένας τύπος έκανε σχόλιο γι΄ αυτό που ψάχναμε και παραλίγο να γίνουμε κολλητοί.
5. Οι άνθρωποι φλερτάρουν συνέχεια και παντού. Εδώ μπορώ να γράψω διατριβή. Στην Αμερική συνειδητοποίησα πόσο ξενέρωτοι, κρυόκωλοι, επιτηδευμένοι, δήθεν και φοβισμένοι είμαστε όταν βγαίνουμε έξω το βράδυ (οι περισσότεροι από μας, μην τους πάρω όλους στο λαιμό μου).
posted by urbane71 @ 7:49 AM
10 comments
10 Comments:
Πόσα πήρες από την Αμερικάνικη Πρεσβεία για να τα γράψεις όλα αυτά??Όλοι πια ξεπουληθήκατε στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό!!! :)
Y.Γ.Καλώς ήρθες!!
Ελπίζω τα ταξίδια σου να μη σε απέσπασαν από το διάβασμά σου. Έρχεται η εξεταστική!
Τέλος πάντων, ας γράψουμε για τους Αμερικάνους ότι πρέπει να γράφει ένα ελληνικό blog που σέβεται τον ευατό του (δηλαδή γραμμένο από Έλληνα σε αμερικανικό λειτουργικό, συνήθως κλεμμένο, σε υπολογιστή με χιλιάδες αμερικανικές τεχνολογίες και πατέντες, αν όχι αμερικανικό, σε ένα αμερικανικής προέλευσης διαδίκτυο και σε μια σελίδα αμερικανικής έμπνευσης που φιλοξενείται σε ένα αμερικανικό server):
Οι Αμερικάνοι είναι ηλίθιοι, κρετίνοι, χαμπουργκεράδες, άσχετοι, θρησκόληπτοι, αδιάφοροι, αλαζόνες, ανέραστοι, ξενέρωτοι, ανήθικοι, αφήνουν φτωχούς να πεθαίνουν στην πόρτα τους και ακαλλιέργητοι.
Ελπίζω να τα κατάλαβες και να μην χρειαστεί να τα ξαναεπαναλάβω.
Urbane71,
πολύ θέλω να επισκεφτώ την Αμερική. Η εικόνα που έχω από Αμερικανούς που έχω γνωρίσει προσωπικά είναι αυτή που περιγράφεις: τυπική και όχι μόνο ευγένεια, φιλική διάθεση, οικειότητα.
Γράψε περισσότερα για το ταξίδι σου αυτό κι ακόμη καλύτερα ανέβασε και φωτο! Εμένα τουλάχιστον με ενδιαφέρουν πολύ!
την τρίτη το βράδυ ένας τουρίστας ρωτούσε στην ομόνοια περαστικούς με ποιο λεωφορείο μπορεί να πάει στην αχαρνών και δεν στεκόταν ούτε ένας να του πει έστω "δεν ξέρω"! στην αρχή νόμισα ότι μας έπαιρνε κάποια κάμερα και θα έβγαινε ο τύπος με το μικρόφωνο να πει χαμογελάστε, αλλά μπα, ήταν μόνο η μαλακία που μας δέρνει. του είπα πάρε ένα ταξί χριστιανέ μου [take a taxi my christian], τόση ώρα θα είχες φτάσει στη λάρισα. αυτά.
ο τύπος ήταν αμερικάνος, αν αυτό έχει καμία σημασία...
καλώστον!
:)
συμφωνώ με ιφιμέδεια, εμείς οι αναγνώστες σου πρέπει να μάθουμε και να δούμε περισσότερα
Καλώς επανήλθες!!!!
Με το μαλακό, μην πάθεις πολιτισμικό σόκ αγαπητέ συμμαθητά!
Τα ίδια βίωσα κι εγώ το καλοκαίρι...εδώ
@ cobden: γαϊδούρια φίλε μου, τόσα καλά λόγια κι ούτε μισό δολλάριο ακόμα...
@ roark: καλά τα λες! Κυρίως, ηλίθιοι!
@ ιφιμέδεια + enteka: θα επανέλθω στα της Αμερικής με πλούσιο φωτορεπορτάζ :)
@ mhulot: νομίζω υπερβάλεις:)
@an-lu: μόλις διάβασα το post σου, τι ωραία που τα γράφεις :) (στο «συμμαθητά» κυριολεκτείς;)
Την ίδια χρονιά γεννηθήκαμε...οπότε.....;
Η πλάκα (...) είναι ότι αυτά τα χαρακτηριστικά
(φιλικότητα, ευγένεια κλπ) ισχύουν και για άλλους λαούς, όχι μόνο για τους αμερικανούς, κεντρικής ευρώπης και μη, ακόμα και σε τουρκία, ιαπωνία, ο καθένας με τον τρόπο του βέβαια αλλά για τους έλληνες όχι.
το χειρότερο είναι ότι με το που γυρνάω από ταξίδι γίνομαι αυτόματα πάλι έλληνας! Μέσα στα νεύρα και στην επιφύλαξη.
Μάλλον κάτι έχει το νερό
Πιστεύω πως μάλλον όλα τα παραπάνω ισχύουν... πως η Αμερική είναι ίσως χωρισμένη σε 'πολιτισμικές' ζώνες.
New York, San Francisco, Los Angeles και μερικές (λίγες ίσως) πόλεις ακόμα, είναι μπροστά όσον άφορα το επίπεδο επίγνωσης των κάτοικων τους... Η υπόλοιπη Αμερική νομίζω είναι σε ένα σύγχρονο 'σκοταδισμό' (πολλά τα παραδείγματα...), ίσως και να είναι έτσι όπως προαναφέρθηκε (ηλίθιοι, κρετίνοι, χαμπουργκεράδες, άσχετοι, θρησκόληπτοι, αδιάφοροι, αλαζόνες, ανέραστοι, ξενέρωτοι, ανήθικοι, αφήνουν φτωχούς να πεθαίνουν στην πόρτα τους και ακαλλιέργητοι.)
Είναι γεγονός πως ανάμεσα στις χώρες που ανήκουν στον 'δυτικό' πολιτισμό η Ελλάδα έχει ίσως το πιο αντιαμερικανικό προφίλ, (ας μην αναλύσουμε καλύτερα τις αίτιες), άλλα η γενική άποψη που έχουμε για τους Αμερικάνους δεν είναι εντελώς πλασματική. Στα ταξίδια μου έχω γνωρίσει αρκετούς αμερικάνους, κάποιοι ήταν αρκετά ανοιχτόμυαλοι και με επίγνωση, (όσο είναι δυνατόν για ένα αμερικάνο που βομβαρδίζεται καθημερινά με πατριωτικές πλύσεις εγκέφαλου), της κατάστασης τους και άλλους που είναι το κλασικό παράδειγμα της 'ελληνικής' ιδέας για αυτούς. Γεγονός είναι πως ο πρώτος τύπος αμερικάνων είναι σπάνιος.
Μην ξεχνάμε πάντως πως το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων είναι έκτος της σφαίρας επιρροής του 'δυτικού' πολιτισμού (Ασία, Αφρική...) και πολλοί από αυτούς βλέπουν την Αμερική με τα ίδια ή παραπλήσια συναισθήματα (δεν είναι τυχαίο που δεν συναντάς πολλούς αμερικάνους travelers σε ασιατικές χώρες παρά μόνο σε χώρες που ασκούν ασφυκτική επιρροή πχ Ταϊλάνδη), όποτε κάλο θα ήταν να αποβάλλαμε την άποψη του αντιαμερικάνου (τελευταίου των μοΐκανών) 'αντάρτη' έλληνα. Ίσως αυτό να ισχύει μονό ως προς την 'δυτική' μας κοινωνία...
Εχω επίγνωση πάντως πως η άποψη μου ίσως να μην είναι σωστή μια και δεν έχω επισκεφθεί την Αμερική, τουλαχιστον όμως έχει σχηματιστεί από εμπειρίες εκτός Ελλάδος...
Post a Comment
<< Home