I WOULD LOVE NOTHING MORE



Μια σκηνή από ένα επεισόδιο του Six Feet Under (Γραφείο Κηδειών Φίσερ), στον τρίτο κύκλο (Nobody sleeps). H Κλερ είναι η 19χρονη κόρη της Ρουθ Φίσερ. Η Κλερ σπουδάζει καλές τέχνες σ’ ένα κολλέγιο της Καλιφόρνια και στα χρόνια του σχολείου ήταν σχεδόν πάντα θυμωμένη με όλους και με όλα. Αυτήν την χρονιά κάτι φαίνεται ν’ αλλάζει, κάνοντας επιτέλους αυτό που θέλει κι αποκτώντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Η μαμά της είναι μία αφοσιωμένη νοικοκυρά που έχασε τον άντρα της πριν από λίγα χρόνια. Συγκρατημένη και λίγο αποξενωμένη από τα παιδιά της (τον Νέιτ, τον Ντέιβιντ και την κατά πολύ μικρότερη Κλερ), προσπαθεί να βρει νέες ισορροπίες στη ζωή της. Από τις ωραιότερες σκηνές της σπουδαίας αυτής σειράς, ένας μικρός ύμνος στην υπομονή, στη συγχώρεση και στην αγάπη.

Kλερ: Πως ήταν το πάρτυ γενεθλίων σου χθες;
Ρουθ: Ξέρεις κάτι; Σκεφτόμουν ότι θα ήταν απαίσια. Αλλά ήταν τελικά ένα από τα ωραιότερα βράδια που έχω περάσει ποτέ.
Κλερ: Ουάου! Με συγχωρείς που το ‘χασα.
Ρουθ: Η Λίζα μου έκανε μασάζ στα πόδια. Ημουν στον παράδεισο. Μέθυσα λιγάκι. Χορέψαμε.
Κλερ (λίγο πειραγμένη): Οκ. Λυπάμαι πραγματικά που το ‘χασα.
Ρουθ: Σου έχω κρατήσει ένα κομμάτι από την τούρτα στο ψυγείο.
Κλερ: Σ’ ευχαριστώ. (πάει να φύγει)

Ρουθ: Πώς πήγε η διάλεξη του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη;
Κλερ (ξαφνιασμένη): Ηταν... Πραγματικά ήταν ένα από τα πιο όμορφα βράδια που έχω περάσει ποτέ. Μετά βγήκαμε έξω, εγώ, ο Ράσελ (ο καλύτερος της φίλος), ο καθηγητής μας κι ο καλλιτέχνης. Δεν είμαι ακόμα σίγουρη για το τι συνέβη ακριβώς. Είχα μόνο αυτήν την αίσθηση ότι ίσως όλα είναι εφικτά. Για κάποιο λόγο, ο κόσμος μου φαινόταν ανοιχτός και ενδιαφέρον και όχι ολοκληρωτικά χάλια και δεν ξέρω τι άλλο ακόμα. Αισθάνθηκα πραγματικά ευτυχισμένη. (μικρή πάυση)
Μαμα, θα ήθελες να έρθεις μαζί μου σ’ ένα μουσείο σήμερα;
Ρουθ: Δεν ξέρεις πόσο πολύ θα το ‘θελα! Να ετοιμάσω πρώτα μεσημεριανο;
Κλερ: Οχι, ας φάμε έξω! Πάμε στου Weddy’s, θα σε κεράσω για τα γενέθλια σου.
Ρουθ: Σ’ ευχαριστώ πολύ, Κλερ! Θα ήθελα μόνο να βάλω το τραπέζι αυτό στη θέση του.
Κλερ: Θέλεις να σε βοηθήσω;
Ρουθ (σκέφτεται, χαμογελάει): Οχι, μπορούμε να το κάνουμε κι αργότερα.

(info: η φωτογραφία δεν είναι από την συγκεκριμένη σκηνή, προφανώς από προηγούμενο επεισόδιο – αλλά δείχνει την απόσταση που διένυσαν η Ρουθ και η Κλερ)