O ΤΡΟΜΟΣ ΤΗΣ 31ης ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



Σήμερα έχουμε 19 Δεκεμβρίου. Που σημαίνει ότι σε 13 βράδια από σήμερα θα είναι Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Γενικά η Παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι μία πολύ όμορφη ημέρα, η τελευταία του χρόνου, με τις σωστές αναλογίες χαράς και λύπης, ή καλύτερα γλυκιάς μελαγχολίας. Χαρά γιατί (τι στο διάολο!) την επόμενη χρονιά θα κάνεις όσα δεν έκανες και ελεγχόμενης λύπης για όλους τους προφανείς λόγους (ματαιώσεις, μεγαλώνουμε, μπλα, μλπα). Ετσι ήταν πάντα, συν την τρεχάλα για τα δώρα της τελευταίας στιγμής. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια έχει προστεθεί κι ένας νέος πονοκέφαλος που συνοψίζεται στην φοβερή (κυριολεκτικά) και τρομερή (κυριολεκτικά, επίσης) ερώτηση: ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ???
Η ερώτηση γίνεται συνήθως στο χαλαρό κι έχει αγαθές προθέσεις. Η αδυναμία όμως να δώσεις μία ικανοποιητική και αξιοπρεπή απάντηση, πέρα από γενικότητες (π.χ. ο Γιώργος/Μάκης/Σάκης λέει να κάνει κάτι σπίτι του, δεν είναι σίγουρο όμως, εσείς?), είναι μία βραδυφλεγής, εσωτερική, βόμβα, που μπορεί να καταστρέψει ό,τι έχτιζες με κόπο τις ημέρες των εορτών. Οσες φορές βρέθηκα σε ανάλογη θέση, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να υποτιμήσω την αξία της ημέρας και τους δήθεν συμβολισμούς της. Τελικά, πάντα στο τέλος, βρισκόταν σανίδα σωτηρίας, που αποδεικνύοταν, συνήθως, χειρότερη κι από το πιο δυσοίνωνο σενάριο (μόνος στο σπίτι). Anyway, το απόσταγμα εμπειρίας λέει πως το καλύτερο είναι να σκεφθείς τι πραγματικά θέλεις. Και σε περίπτωση που είσαι πραγματικά μόνος (συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες) ή διαβλέπεις ότι οι τυχόν προτάσεις δεν σου πηγαίνουν, καλύτερα να το «γιορτάσεις» «μόνος στο σπίτι» με σούπερ φαγητό, ονειρικά γλυκά, καταπληκτική μουσική και αγαπημένα dvd. Δεν το έχω κάνει αλλά θα το προτιμούσα από κάτι πάρτυ της συμφοράς σε μπαρ της συμφοράς ύστερα από μπολτιλιάρισμα δύο ωρών στην Κηφισίας.