Sunday, July 02, 2006



ΕΙΜΑΙ ΤΥΦΛΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ


Εξω μπουμπουνίζει, έχει βρέξει και η θερμοκρασία πρέπει να έπεσε δέκα βαθμούς μέσα σε μία ώρα. Σκοτάδι από τις 4. Είναι σαν φθινόπωρο. Καιρός για Εξώστη, το καλύτερο, για μένα, κομμάτι των Στέρεο Νόβα κι ένα από τα δέκα καλύτερά μου ever. Θα ήταν σίγουρα στα πέντε πιο καλοκαιρινά τραγούδια, για δύο λόγους: η αναφορά στον Θάνατο στη Βενετία (προφανώς σε κάποιο θερινό) και ο παφλασμός των κυμάτων στην εισαγωγή. Τι δίσκος κι αυτός ο πρώτος των ΣΝ! Το βουλώνω και σας αφιερώνω τους στίχους. Καλό καλοκαίρι σε όλους.

Θα θυμάμαι πάντα τα μάτια του φίλου μου
Ν’ ακολουθούν σαν πουλιά τις γραμμές του τραίνου,
Να κοιτάνε στον ορίζοντα ένα τοπίο άβατο,
Να σκέφτονται αν η αγάπη είναι πιο κρυα απ’ τον θάνατο
Από έναν εξώστη μου έδειχνε μία άλλη ζωή
Τώρα αυτός είναι στο διάστημα και γω ακόμα στη γη.
Περπατώντας σ’ ένα επίπεδο προάστιο
σημαδεύω τους ανθρώπους μ’ένα κομμένο λάστιχο,
Και γω που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου,
Φτιάχνω τον κόσμο μ’ ένα κομμάτι της ψυχής σου.
Κι απ’ τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία
Κάθε καλοκαίρι το Θάνατο στη Βενετία
Κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε
Κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε

Χιλιάδες εικόνες έρχονται σαν κύματα,
Αλλεπάληλα μου στέλνεις μηνύματα.
Συνθήματα στους τοίχους, στο κέντρο της πόλης
Οπου κοιτάξω η ζωή μου όλη μία μεγάλη απόδραση με τον Ητα-Βήτα
για μεγάλους κλέφτες σαν τον Κ.Βήτα
Στέκομαι εδώ χωρίς να ξέρω τι θέλω
Και είναι τόσο ωραία όλα αυτά που πιστεύω,
και γω που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου...
Φτιάχνω τον κόσμο μ’ ένα κομμάτι της ψυχής σου.
Κι απ’ τον εξώστη εκείνο βλέπω την ίδια ταινία
Κάθε καλοκαίρι το Θάνατο στξη Βενετία
Κι αναρωτιέμαι πάλι οι προσευχές μου πού πάνε
Κι αν έχουν γίνει πουλιά προς τα πού πετάνε

Ταξίδεψε με όπου εσύ πιστεύεις
Είμαι τυφλός και μόνο εσύ το ξέρεις
Τα πιο όμορφα πράγματα χάνονται γρήγορα
Ανθρωποι, σύννεφα, το μελάνι στα ποιήματα
Πόσο παράξενα χτυπάει τώρα η καρδιά μου
Υπάρχει άδικο έξω απ’ τα όνειρα μου
Θυμάμαι τα μάτια σου να σχηματίζεται το άπειρο
Και γω που πάντα ήθελα να ζήσω μαζί σου...

(φωτο by kikh)

5 Comments:

At 2:40 PM, Blogger enteka said...

ότι και να γράψεις για τον εξώστη θα'χεις δίκιο.
! καλή ακρόαση !

 
At 7:24 AM, Blogger urbane71 said...

Thanks, enteka! Μήπως, με την ευκαιρία, άκουσες την εκπομπή της Πέμπτης στον Best?

 
At 9:05 AM, Blogger enteka said...

την κατέβασα. αυτό που λένε όλοι ισχύει: τέλειο το ότι ήταν μαζί -αλλά χάλια "συνέντευξη" απ' την παρουσιάστρια που τους είχε σαν γλάστρες, σαν να 'ταν δύο οποιοιδήποτε καλεσμένοι για παρεούλα στο στούντιο.
υπέροχη κατά τα άλλα η εκπομπή,

 
At 12:54 PM, Blogger urbane71 said...

Ευχαριστώ!

 
At 12:28 PM, Blogger Eleni P. said...

έχει νιώσει κανείς σας ότι αυτό το τραγούδι το ακούς μέσα σου στην καρδιά σου κολλημένο ΚΑΘΕ μα ΚΑΘΕ φορά που πληγωνόμαστε?

πώς γίνεται αυτό?
σα θαύμα - και μετά περνάει η θλίψη, και μετά ξανά στη ζωή με άλλο βλέμμα.

όσα χρόνια κι αν πέρασαν από την πρώτη φορά που άκουσα ΣΝ στο ρετιρέ παιδικού φίλου, τόσα ταξίδια με το τραγούδι αυτό...

 

Post a Comment

<< Home